Raam M. v.d Heijden – prive bezit

Voorstelling
De joodse Anania, Azaria en Misael worden gered door engel van de vuurstapel.
Het drietal weigerde te buigen voor een gouden beeld dat koning Nebukadnezar had opgericht omdat ze alleen hun eigen God wouden aanbidden.  De koning gaf hen nog een kans om zich te bedenken, maar toen ze bleven weigeren, werden ze in de brandende vuuroven geworpen. Ze werden door een engel uit het vuur gered. Toen Nebukadnezar dat zag verkondigde hij dat iedereen met eerbied over die God moet spreken.
(Uit Daniël 3, 1-30)
in het Babylonsich werden ze Sadrach, Mesach en Abednego genoemd.

Het is de bovenste helft van een tweeluik.

Uitvoering
Het bovenste paneel is ingelijst en voorzien van dimbare LED verlichting.
De aluminium lijst heeft een platina kleur met een dikte van slechts 2,5 cm. Andere kleuren zijn ook mogelijk
Aan- en uitzetten van de verlichting alsmede het instellen van de helderheid gebeurd met een afstandsbediening.
Het verbruik is slechts 10W bij volle helderheid.

Beschikbaarheid
Dit paneel is alleen in combinatie met de onderste helft eventueel beschikbaar
Heeft u interesse of een vraag, neem dan contact op via de Contact pagina

Kunstenares
Marianne van der Heijden (Kerkrade, 20 december 1922 – Maastricht, 26 mei 1998)
Ze was een Nederlands glazenier, graficus, mozaïek/ textiel kunstenaar, schilder.
Tijdens de oorlogsjaren is ze opgeleid aan de Stadsacademie in Maastricht, als leerling van Jef Scheffers. In 1945 trok ze naar Amsterdam, waar ze studeerde aan de Rijksacademie bij Heinrich Campendonk en Gé Röling. Medestudenten in Amsterdam waren onder anderen Jef Diederen, Gène Eggen, Harry op de Laak en Frans Nols, ze worden samen gerekend tot de Amsterdamse Limburgers.
Van der Heijden behaalde met Max Reneman in 1951 de eindstrijd om de Prix de Rome. Van der Heijden volgde daar lessen aan de Accademia delle Belle Arti in Ravenna. Na terugkomst in Nederland had ze haar atelier, net als Diederen en Nols in kasteel Erenstein bij Kerkrade. Vanaf 1959 woonde ze in Maastricht.
Naast glas-in-lood ramen maakte ze o.a. ook sgraffito, mozaïeken, muurschilderingen en wandkleden.

De kunstenares overleed in 1998, op 75-jarige leeftijd. Haar bezittingen werden ondergebracht bij een stichting en in 2009 geschonken aan het Museum van Bommel van Dam. Haar werk is ook opgenomen in de collecties van onder andere het Bonnefantenmuseum, Gemeentemuseum Roermond en Museum Catharijneconvent.

Zie verder:
nl.wikipedia.org/wiki/Marianne_van_der_Heijden
geschiedenis-winkel.nl/p/de-nalatenschap-van-marianne-van-der-heijden-1922-1998/
www.youtube.com/watch?v=jzL_5BWlEIw

Jaar
Het jaar paneel moet ongeveer rond 1950 gemaakt zijn

Oorsprong
Het raam was privébezit van pastoor Frans Schleiden en stond op een standaard.
Het is na zijn overleden geërfd door een familielid die het  aan Monumentenwacht in bewaring heeft gegeven voor in het glas-in-lood depot.

Frans Schleiden werd geboren op 7 maart 1896 te Setterich-Siersdorf (Duitsland)
Hij krijgt de Nederlandse nationaliteit op 26 februari 1914. Na zijn priesterwijding in 1920 wordt hij kapelaan in Vijlen. Vervolgens was hij  kapelaan in Hoensbroek (1928-1936) en Molenberg (1936-1939), en pastoor in Mheer(1939-1945) en tenslotte in Kerkrade (1945-1955).

Hij was bestuurslid van dialectvereniging Veldeke van 1929 tot 1955 waar hij ook hoofdredacteur was van 1931 tot 1938. Hij heeft verschillende werken in het Limburgs dialect op zijn naam staan. Als autdeur krijgt hij erkenning voor zijn werk doordat hij in 1947 benoemd wordt tot lid van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde te Leiden.
Hij overlijdt op 12 juli 1955 in Kerkrade.
De Schleidenstraat in Kerkrade is naar hem vernoemd.

Meer info over Frans Schleiden:
https://kerkradewiki.nl/kerkrade/schleiden-franz-j-a/
https://li.wikipedia.org/wiki/Frans_Schleiden (in het dialect)
http://mazjerang.blogspot.com/2010/01/onze-schrijvers-wie-leest-er-nog-frans.html